Wednesday, September 28, 2011

pegang tangan saya. kali ni saja.

bangun pagi, kesat air mata. awak..awak. kenapa lah dgn awak.
setiap kali sy ckp sy na betulkan keadaan, awk taknak bg peluang. yg jahat semua saya. yg hina semua saya. baeklah si mulia, sy harap awk faham suatu hari nanti.

dah byk sgt kesabaran antara kita. baek awak, ataupun sy. da byk sgt halangan yg dtg, awk terime seadanya. da byk pihak ketiga hadir, kita masih begini. hanya kerana mesej ptg tu, awk trus ambil keputusan ni?

salah. semuanya jadi salah. sy ada kawan pun masih tak kena pada pandangan awk. sy redha. kalau awak kata begitu, ok lah. sy taknak lawan lagi dah. awak, terima kasih atas segalanya. semua sekali yg penah buat sy rasa senang.

terima kasih awak. awak kawan terbaik sy penah kenal. awak kekasih sejati yg tak pernah tinggalkan sy apetah lagi menduakan sy. awk cinta pertama sy yg terime sepenuh jiwa sy. sy hanya manusia yg hanyalah menjadi penghinaan di mata awak. yg tak pernah adil terhadap awk.

sekurang-kurangnya sy dah berusaha utk berubah. berubah utk jd teman, kekasih dan bakal isteri awak yg setia.

dulu awak tak bole terime kehadiran bulat. katanya, sahabat lelaki hanya menyusahkan. sy lukakan hati die. ya, sy akui, sy salah sepenuhnya. hari ni, muizz ceritakan segala rasa. betapa die tidak pernah fikir utk semua2 rasa2 awak tu. malah die lebih memberi ruang utk sy balik pada awak. tp kenapa tidak awak sndri yg berfikiran mcm dia?

tak cukup kekecewaan yg saya rasa, awak tambah lagi dgn tohmahan yg menyakitkan.

sy tau, awak marah. awk pernah marah dgn diri sy. jd kenapa kite menghukum sesama kita hanya kerana kepuasan semata2. awak, simpan lah semuanya. sy da mula mengerti.

simpan cerita kita wak. simpan segala perit lelah yg kite harung 2 tahun setengah ni. simpan segala janji2 kita. sy redha.

jika sebelum ni, awk masih beri peluang. sy mohon, kali ni pergi lah. jgn beri peluang utk sy lagi. beri pengajaran pada sy bahawa kehilangan itu lebih perit dr memberi tanpa balasan.

sy tak berfikir cari pengganti awak. beri ruang sy bernafas dgn masa silam sy. sampai suatu hari nanti, bila sy tau kehadiran seseorang, yg hanya mampu memberi spt apa yg awak beri, baru sy mengerti tentang menghargai kehadirannya.

terima kasih krn memberi sy hidup. memberi sy tunjuk ajar tentang kehidupan, kehilangan dan pernghargaan. sy syg awak.

0 comments:

Post a Comment